«فلانور» همه چیز شهر را می‌بیند، او به مصالحه با شهر دست یافته، پاهایش تاول زده، با جیب‌هایی اغلب خالی، به فکر دیداربزرگتری با شهر است. قلبش همچون یک کودک به کوچکترین چیزهای شهر واکنش نشان می‌دهد و هیجان پیدا کردن افق‌هایی را دارد که پیش از او کمتر دیده شده است. از تفکرات «شارل بودلر» تا خیابان‌هایی که از نگاه «اوژن اتژه» گذشتند و بعدها رنگ و بوی مدرنیته به خود گرفتند، فلانور در پی کثرت تجربه است. این نمایشگاه مجموعه‌ای است از تک‌عکس‌های عکاسان ایرانی از اماکنی که به واسطه‌ی نگاه آنها درخشان شده، اعتبار یافته و به حوصله و صبر مزین شده است. همه‌ی عکاسان دعوت‌شده به این نمایشگاه، الزاماً عکاس خیابانی نیستند ولی تک‌تک‌شان از پی عشق، دلسوزی و خیرگی، به خیابان نگریسته‌اند تا پوست‌اندازی شهرها را به‌واسطه‌ی تغییر نقش تکنولوژی و صنعت در زیست امروز به تصویر بکشند. هدف از گرد آوری این مجموعه، نمایش شیوه‌ای از زیستن با خیابان است که به کشف و شهود درباره‌ی آدم‌ها و فرهنگ عامه خواهد انجامید.
